zauroczenia ciąg dalszy...
jest ostatnio jakiś smutny, inny niż do tej pory był, inny niż do tej pory Go znałam...
a ja ciągle kreuje siebie na taką, niezależną, samowystarczalną, odważną i w ogóle, w ogóle... stanowczo za dużo Go w mojej głowie...
nie znam Go, prawie nic o nim nie wiem... a jakoś tak boję się zadawać pytań, jestem ostrożna i paradoksalnie staram się trzymać dystans - pragnąc odrobiny bliskości...

dziwnie się dziś czułam w tym autobusie... nie byliśmy sami- tzn. były też dwie moje koleżanki ja i On- staliśmy wszyscy razem, rozmawiając... dziwnie czułam się w tym towarzystwie...

wiem co powinnam zrobić - zająć się sobą... zająć się swoimi rzeczami, swoimi przyjemnościami...