dla siebie

zawsze lubiłam siebie... potrafiłam dostrzec swoje zalety... w towarzystwie czułam się lekko i swobodnie... na ulicy oglądają się za mną mężczyźni... na parkiecie nigdy nie brakowało mi adoratorów... zawsze czułam się kobieco- dobrze... długie włosy, zgrabna sylwetka- lubiłam bawić się ubiorem, coś pokombinować- ażeby nigdy nie było monotonnie... lubię spódnice, sukienki...

zawsze miałam dużo do powiedzenia- nigdy nie bałam się wypowiadać swojego zdania... dużo czytam- dużo wiem... łatwo kojarzę fakty, łatwo zapamiętuje rożne rzeczy- uwielbiałam rozmawiać z ludźmi...

lubiłam flirtować- tak uwielbiałam te potyczki słowne... każdy w moim towarzystwie dobrze się czuł i często śmiał... ja zawsze z uśmiechem i poczuciem humoru...

zawsze z pełnym optymizmem-pewna swego... pewna poczucia własnej wartości...

singielka kochająca życie- tak było kiedyś... 

wszystko to - nagle przestaje być moje...

zaczynam się angażować, zaczyna mi zależeć na Nim,  jestem w związku i wszystko to przestaje istnieć... 

czuje się nijaka, nie pewna, wszystkie inne dziewczyny, kobiety wydają się mi być ładniejsze, ciekawsze... 

a ja zyskuje bylejakość, szarość... i strach że mnie zostawi... 

i takie staranie się, zastanawianie się co On sobie pomyśli, jak coś odbierze... 

wiesz- najgorsze jest to że przez ten mój paniczny już strach i poczucie bylejakości- jest wielce prawdopodobne że jednak mnie zostawi...

trzeba coś z tym zrobić...

znów być dla siebie kimś ważnym i wyjątkowym...